Zgodnie z 2 Mojż. 23:5-8 Święto Paschy i Święto Przaśników były oddzielnymi świętami. Święto Przaśników miało uświadomić Izraelitom, że nie tylko oni sami, ale również wszystko co posiadają, należy do Pana. Uroczystość ta zaczynała się zaraz po Święcie Paschy.

W dawnych czasach, w drugim dniu Święta Przaśników uroczyście ofiarowywano Bogu pierwszy plon jęczmienia - był to obrząd potrząsania snopem (3 Mojż. 23:11). Przynosząc do Świątyni pierwsze plony, Izraelici poświęcali zarazem całe żniwa. Boże błogosławieństwo dla ziemi i jej plonów było ściśle związane z posłuszeństwem ludu izraelskiego. Tego dnia zaczynano odliczanie "omeru" ("snopu"), które trwało do Święta Tygodni.

Po zburzeniu Świątyni rozdział pomiędzy tymi oboma świętami (Paschy i Przaśników) stracił swe znaczenie, ponieważ zaprzestano składać ofiarę baranka. Dlatego współcześnie Żydzi używają tych nazw zamiennie.

W czasie siedmiu dni święta Przaśników potrawy bardzo się różnią od posiłków w pozostałe dni roku. Jedzenie kupowane na to święto musi być koszerne, ale dodatkowo specjalnie czyste. Nie wolno jeść ryżu, fasoli, grochu, soczewicy, kukurydzy. Tylko Żydzi sefardyjscy mają pozwolenie na jedzenie ryżu i fasoli. Nie spożywa się napojów sporządzanych z ziarna pszenicy, żyta, owsu i jęczmienia. Oliwa i olej są tak samo dozwolone, jak inne tłuszcze roślinne. Zamiast zwykłej mąki używana jest specjalna mąka macowa i ziemniaczana. W zwyczaju niektórych rodzin jest unikanie potraw mięsnych oraz neutralnych, aby uniknąć podwójnych nakryć używanych wyłącznie na Pesach. Czasem rodziny jedzą te same potrawy przez dwa dni, inne natomiast układają oddzielne menu. Najczęściej jada się mięso, drób, ryby, jarzyny, owoce i wszelkie orzechy.

16-20 - Chol ha-Moed - dni powszednie Świąt Pesach.
21 Nisan - Szwi'i szel Pesach - siódmy dzień Pesach.

     "Haftora" odczytywana w szabat świąteczny - 2 Mojż. 33:12-34:26; 4 Mojż. 28:19-25; Ez. 37:1-14.