Miasto Zefat (Safed) jest położone w Górnej Galilei (w Dystrykcie Północnym, w Izraelu). Według danych Israel Central Bureau of Statistics miasto liczy 26 600 mieszkańców (dane z 2003 r.). Populacja miasta składa się w 97% z Żydów. Ważny ośrodek turystyczno-wypoczynkowy.

Rys historyczny:

Według legendy miasto zostało założone po potopie, przez jednego z synów Noego. Jednak badania archeologiczne i fakty historyczne mówią, że Zefat zostało założone w II wieku pn.e. Około 66 roku n.e. zostało ufortyfikowane przez żydowskich powstańców, którzy bronili się przed Rzymianami. Po zburzeniu Jerozolimy w 70 roku, wielu żydowskich uczonych osiedliło się w Zefat. Od tego czasu miasto stało się centrum studiów biblijnych i jednym z czterech najważniejszych miast judaizmu (obok Jerozolimy, Hebronu i Tyberiady).
    W 1140 roku Krzyżowcy wybudowali w Zefat twierdzę, którą w 1188 roku zdobył Saladyn. Twierdza w 1240 roku powróciła do Krzyżowców. W dniu 25 lipca 1266 roku sułtan mameludzki Bibars zdobył miasto i twierdzę, mordując wszystkich Krzyżowców oraz miejscowych Żydów.
    Po wyrzuceniu Żydów z Hiszpanii w 1492 roku, wielu znaczących rabinów przybyło do Palestyny i osiedliło się w Zefat, który stał się kluczowym ośrodkiem żydowskiego mistycyzmu (kabalizm). Wśród najważniejszych kabalistów żyjących w Zefat byli: wielki rabin Josef Caro, Salomon ben Mojżesz ha-Levi Alkabez, kabalista Rabbi Izaak ben Salomon Luria - nazywany Ha'Ari Lew. Równocześnie nastąpił rozwój gospodarczy miasta, które w XV i XVI wieku było centrum lokalnego handlu. W 1578 roku w Zefat uruchomiono pierwszą maszynę drukarską na Bliskim Wschodzie (pierwsza książka: komentarz Yom Tov Zahalon do Księgi Estery). Upadek miasta nastąpił w wyniku epidemii dżumy (1742 r.) i trzęsieniu ziemi (1769 r.). Odbudowa miasta rozpoczęła się dopiero po 1776 roku, kiedy osiedlili się tutaj rosyjscy Żydzi. W 1812 roku kolejna epidemia dżumy uśmierciła około 80% populacji żydowskiej w Zefat. Trzęsienie ziemi z 1837 roku zniszczyło miasto i zabiło 4 tys. Żydów.
    Pod koniec XIX wieku w Zefat zaczęli osiedlać się żydowscy imigranci z Persji, Maroka i Algierii. Sir Moses Montefiore siedem razy odwiedził Zefat i w znacznym stopniu sfinansował odbudowę miasta.
    Podczas arabskich rozruchów w 1929 roku w Zefat zginęło 18 Żydów, a 80 zostało rannych. Podczas wojny żydowsko-arabskiej w 1948 roku, miasto Zefat zostało zajęte przez Izraelczyków. Większość arabskich mieszkańców uciekła wówczas na uchodźctwo.

Rys turystyczny:

Miasto Zefat (Safed) rozpościera się na kilku wzgórzach położonych wokół centralnego wzgórza Kena'an, na wysokości około 800 metrów n.p.m.
    Centrum miasta znajduje się bezpośrednio na zboczach wzgórza Kena'an, gdzie niegdyś wznosiła się twierdza Krzyżowców. Obecnie teren wzgórza jest pięknym parkiem, idealnie nadającym się na spacery. Poniżej biegnie główna ulica miasta - Yerushalayim Street. Obiega ona wzgórze i park dokoła. Po stronie wschodniej wzgórza znajduje się dworzec autobusowy. Autobus stąd do Tyberiady jedzie 1 godzinę, a do Hajfy 2 godziny. Po zachodniej stronie wzgórza znajduje się ratusz i pomnik ofiar wojny o niepodległość Izraela (1948 r.).
    Starym uliczkom Zefat przywrócono dawny wygląd brukowanych kamieniami uliczek. Dzięki renowacji starych domów miasto zyskało niepowtarzalny klimat i atmosferę, która przyciąga turystów z całego świata. Tuż obok ratusza znajduje się początek szerokich schodów Ma'alot Olei HaGardom, prowadzących do niżej położonych dzielnic. Jest to prawdziwy labirynt stromych schodów, krętych uliczek i małych domków. Schody Ma'alot Olei HaGardom zostały zbudowane przez Brytyjczyków w 1929 roku. Schody oddzieliły wówczas dzielnicę arabską od dzielnicy żydowskiej. Po wojnie 1948 roku, południowa dzielnica arabska opustoszała i została stopniowo zaludniona przez nowych żydowskich imigrantów z Etiopii i krajów byłego Związku Radzieckiego. Obecnie jest to słynna Dzielnica Artystów. Oprócz licznych galerii i wystaw, znajduje się tutaj Muzeum Druku Zvi Assaf. W muzeum zgromadzono liczne eksponaty przypominające tą historię.
    Jednak Zefat przede wszystkim słynie z bogatego dziedzictwa żydowskiego mistycyzmu. Po stronie północnej schodów Ma'alot Olei HaGardom znajduje się Dzielnica Synagog. Centralnym punktem dzielnicy żydowskiej jest Plac Obrońców (Kikar HaMaginim). Nazwa placu nawiązuje do wojny 1948 roku, kiedy w tym miejscu mieściło się dowództwo Hagany, broniącej dzielnicy przed Arabami. Kawałek stąd zaczyna się świat chasydów i synagog. Jako pierwsza stoi aszkenazyjska synagoga Ha'Ari. Została ona poświęcona rabinowi Izaakowi Ben Luria, który zmarł tutaj w 1572 roku. Był on najwybitniejszym przedstawicielem żydowskiego mistycyzmu i wykładowcą kabały. Następna jest synagoga Caro, poświęcona innemu znawcy Kabały - rabinowi Józefowi Caro, który przybył w 1535 roku z Hiszpanii do Zefat. Ciekawostką są zgromadzone tutaj zwoje Tory, z których jeden pochodzi z Persji i ma dwieście lat, drugi pochodzi z Iraku i ma trzysta lat, a trzeci pochodzi z Hiszpanii i ma pięćset lat. Następną jest synagoga Alszeka z XVII-wieku, i jest poświęcona rabiemu Mojżeszowi Alszekowi, wielkiemu znawcy Kabały. Wyjątkową kabalistyczną budowlą jest synagoga Abuhawa z XV-wieku. Cztery filary w centrum przedstawiają cztery żywioły. W kopule umieszczono dziesięć okien reprezentujących Dziesięć Przykazań. 12 obrazów reprezentuje 12 pokoleń Izraela. Wszystkie obrazy i malowidła pełne są kabalistycznej symboliki. W dzielnicy żydowskiej znajdują się jeszcze synagoga Ba'na i sefardyjska synagoga Ha'Ari.

Miasto Zefat (Safed) jest szczególnie atrakcyjne w sierpniu, gdy odbywa się tutaj Festiwal Muzyki Klezmerskiej. Do miasta przyjeżdża wtedy kilka tysięcy Izraelczyków i miasto tętni w rytm żydowskiej muzyki.

          -  Zefat officjal web-site

          -  Widoki Zefat (Safed)

Górskie pasma otaczające Zefat zostały zalesione w latach pięćdziesiątych XX wieku. Obecnie jest to najdłuższy w kraju pas leśny tworzący w sumie 2 000 ha lasów - Bar'am, Ein Zeitim i Biriya. Lasy te są pieczołowicie chronione i pielęgnowane.

--------------------------------------------------

Opracowano na podstawie "Explorer Izrael", "Pascal Izrael", "Winnica", "Świat Biblii", biuletynów Ambasady Izraela w Polsce, witryn internetowych rządu Izraela i innych opracowań dotyczących Państwa Izrael.

--------------------------------------------------