Dolna Galilea rozciąga się od Góry Karmel i grzbietu Gilboa na południu do Doliny Beit HaKarem na północy (w Dystrykcie Północnym, w Izraelu). Jej wschodnią granicą jest rzeka Jordan.

Południowo-wschodnią granicę Dolnej Galilei wyznacza pasmo góry Karmel i miasto Hajfa. Jednakże administracyjnie nie należą one do Dystryktu Północnego i z tego powodu więcej informacji o nich można przeczytać w Dystrykcie Hajfy.

Na południu Dolnej Galilei znajduje się Dolina Jezreel. Na wzgórzach górujących nad zachodnią częścią Doliny Jezreel znajduje się Park Narodowy Beit She'arim. Tutejsze katakumby są najważniejszym na świecie miejscem pochówków żydowskich z okresu misznaickiego i talmudycznego. Starożytne miasto Beit She'arim rozkwitło w okresie I-IV wiek n.e. Mieszkańcy miasta wybudowali pod wzgórzem wielkie katakumby, z dziedzińcami, podziemnymi korytarzami, schodami, komorami grobowymi i kamiennymi sarkofagami. Komory i sarkofagi są udekorowane relifami, epitafiami i freskami, które w większości reprezentują żydowską sztukę ludową okresu rzymskiego. Został tutaj pochowany Rabbi Judah Hanasi (zmarł w 220 roku n.e.). Od tego czasu tutejsza nekropolia była uważana za świętą.
    Przy okazji odwiedzin katakumb, warto wejść na szyt wzgórza, z którego roztacza się piękny widok na całą Dolinę Jezreel i łańcuch górski Karmel. Na szczycie wzgórza zachowały się pozostałości bazyliki z II wieku n.e. W ruinach miasta Beit She'arim można obejrzeć pozostałości starej synagogi, wytwórni szkła, tłoczni wina i licznych domów mieszkalnych z przełomu II-IV wieku n.e. W najwyższym punkcie Beit She`Arim stoi pomnik Aleksandra Zaida, założyciela żydowskich oddziałów samoobrony Haszomeru (Strażnik). To właśnie on, podczas jednego z patrolów w 1936 roku, odkrył ruiny Beit She'Arim.

Południowo-wschodnią granicę Dolnej Galilei wyznacza grzbiet górski Gilboa, który jest szerzej opisany przy Dolinie Jezreel.

Góra Tabor

Na północ od Doliny Jezreel rozciągają długie płaskowyże wapiennych wzgórz, pomiędzy którymi samotnie stoi góra Tabor (hebr. Har Tawor), o wysokości 588 metrów nad poziomem morza. Góra Tabor w sposób niesamowity wyróżnia się pośród całego otoczenia, co zawsze czyniło ją naturalnym miejscem spotkań i zgromadzeń. Jest to niezwykłe wzniesienie, wyrastające samotnie z równiny Jizreel. W sposób dobitny przemawia do religijnej wyobraźni i miejscem licznych pielgrzymek.
    Góra Tabor, to według tradycji miejsce przemienienia Jezusa (Mateusz 17:1-9). Bazylika Przemienienia, która upamiętnia to wydarzenie, znajduje się nieco na uboczu od samego szczytu. Na teren tego opactwa franciszkanów wchodzi się XIII-wieczną bramą główną, będącą pozostałością po muzułmańskiej fortecy. Pozostały tu również kompletne mury obronne z dwunastoma wieżami, które kołem otaczają wierzchołek góry Tabor. Bazylika Przemienienia została wybudowana w 1924 roku i jednym z najpiękniejszych kościołów w Izraelu.

Bazylika Przemienienia Pańskiego
na Górze Tabor
(źródło: Garo Nalbandian)

Rzeka Nahal Tabor i jej dopływy wyżłobiły w okolicy góry Tabor głębokie i nieregularne doliny, biegnące z północnego zachodu na południowy wschód. Na zachodnich zboczach góry Tabor znajdują się miasta Nazaret Illit, Nazaret oraz Migdal Ha'Emeg.

W pobliskim miasteczku Sachnin odbywają się w kwietniu (podczas Paschy) koncerty, zaś w listopadzie Festiwal Oliwek.

Twierdza Krzyżowców w Zippori

W miejscowości Zippori (Seforis) znajduje się Park Narodowy Zippori, w którym zachowana dla potomnych została jedna z najstarszych gmin żydowskich odkryta przez archeologów. Znajdują się tutaj nie tylko stare domy żydowskie i jedna z najstarszych w kraju synagog, lecz także rzymski amfiteatr i twierdza Krzyżowców. Zippori jest niezwykle popularnym miejscem dla grup żydowskich turystów.
    Twierdza Krzyżowców wznosi się na wysokim wzgórzu górującym nad większością starego żydowskiego miasteczka. Twierdza została wzniesiona w XII wieku, z wykorzystaniem materiałów budowlanych z rzymskich budowli. W XVIII wieku twierdzę odbudowali Turcy, a następnie została przebudowana na szkołę dla dziewcząt (do 1948 r.). Obecnie znajduje się tutaj niewielkie muzeum z centrum komputerowym, w którym można zapoznać się z multimediami o dawnym życiu mieszkańców Zippori. Z dachu muzeum można podziwiać piękną panoramę okolicy.
    Na północnym stoku wzgórza znajdują się pozostałości rzymskiego amfiteatru, który ma średnicę około 45 metrów. Był on wybudowany na 4 500 miejsc siedzących.
    Wśród zabudowań miejskich odkopano mykwy, zwykłe domy, rzymskie wille oraz brukowane kamieniami ulice. W dolnej części miasta zachowały się ruiny synagogi z VI wieku. Wewnątrz zachowała się piękna mozaika podłogowa, będąca dowodem interesującego połączenia judaizmu z wierzeniami pogańskimi. Mozaika przedstawia koło Zodiaku. W samym jego środku znajduje się Helios w rydwanie słońca, a każdy znak Zodiaku dopasowany jest do konkretnego żydowskiego miesiąca. Po bokach umieszczono różne biblijne sceny, takie jak ofiarowanie Izaaka, ofiary całopalne itp.
    Nieco na uboczu wzniesiono budynek użyteczności publicznej, być może jakąś łaźnię. Świadczą o tym między innymi specjalne kanały odprowadzające wodę. Na uwagę zasługuje misterna mozaika podłogowa, która przedstawia sceny mierzenia poziomu wody podczas wylewu Nilu.
    Jednak największym skarbem Zippori jest odkryta rzymska willa z około 200 roku. Zachowała się tutaj przepiękna mozaika podłogowa, poświęcona bogowi wina i zabawy Dionizesowi. Na 15 panelach znajdują się różne sceny, w tym jedna z wizerunkiem młodej damy, którą archeolodzy nazwali "Mona Lisa Galilei". Jej obraz jest bardziej realistyczny i bardziej szczegółowy (z cieniami i rumieńcami na policzkach) niż na jakichkolwiek innych mozaikach podłogowych.
    Park Naturalny Zippori obejmuje także naturalne źródła, lasy sosnowe i dębowe oraz pobliskie łąki. Tuż obok znajduje się Moshav Zippori, który oferuje jazdę na koniach lub osłach.

        -  Zippori officjal web-site

Na północ od Zippori wznoszą się płaskie wapienne wzgórza, z których każde ma około 20 km długości, zaś ich szerokość jest zróżnicowana i wynosi od 3 do 10 km. Masywy rozdzielone są kredowymi płaskowyżami i kotlinami. Drogi prowadzą długimi dolinami, ciągnącymi się z zachodu na wschód. W rejonie tym zachowała się największa powierzchnia lasów dębowych (gatunek dębu zrzucającego liście).

Północną granicę Dolnej Galilei wyznacza Dolina Beit HaKerem, w której znajduje się miasto Karmiel.

--------------------------------------------------

Opracowano na podstawie "Explorer Izrael", "Pascal Izrael", "Winnica", "Świat Biblii", biuletynów Ambasady Izraela w Polsce, witryn internetowych rządu Izraela i innych opracowań dotyczących Państwa Izrael.

--------------------------------------------------