Legion Żydowski był nazwą pięciu żydowskich batalionów służących w brytyjskiej armii podczas I wojny światowej.

W dniu 23 sierpnia 1917 roku rząd brytyjski podjął decyzję o sformowaniu jednostki bojowej złożonej z żydowskich ochotników, którzy mieli walczyć przeciwko Turkom na terenie Palestyny.

Jako pierwszy został sformowany 38 Batalion Fizylierów Królewskich.
    Rekrutacja i szkolenie ochotników rozpoczęło się 20 stycznia 1918 roku w Plymouth w Wielkiej Brytanii. 5 lutego opuścili Anglię i w marcu przybyli do Egiptu. 11 czerwca weszli w skład 31 Brygady, 10 Dywizji. 25 lipca wyłączona z Brygady i przyłączona do Dywizji Anzac Mounted (dywizja mieszana złożona z jednostek z Australii, Nowej Zelandii i innych) na terenie Palestyny.

39 Batalion Fizylierów Królewskich został sformowany 21 stycznia 1918 roku w Plymouth, w Wielkiej Brytanii. W kwietniu opuścił Anglię i przybył do Egiptu. We wrześniu został włączony do Dywizji Anzac Mounted.
    Żołnierze tych dwóch batalionów w większości pochodzili z Wielkiej Brytanii, Rosji, Stanów Zjednoczonych i Kanady. Byli to wszyscy żydowscy ochotnicy.

40 Batalion Fizylierów Królewskich został sformowany 21 stycznia 1918 roku w Plymouth, w Wielkiej Brytanii. W lipcu wypłynął z Anglii do Egiptu, gdzie od sierpnia dołączył do 38 i 39 Batalionu Fizylierów Królewskich.
    W skład tego batalionu weszło 92 tureckich Żydów, którzy trafili do niewoli i uzyskali zezwolenie na werbunek.

W styczniu 1918 roku w Plymouth zaczęto także formowanie 41 i 42 Batalionu Fizylierów Królewskich, które w późniejszym czasie przerzucono do Egiptu.
    Ogółem w żydowskich batalionach w Palestynie walczyło ponad 5 tys. żołnierzy.

38 Batalion uczestniczył w czerwcu 1918 roku w walkach na północ od Jerozolimy, tracąc 20 ludzi. 40 Batalion wszedł do walki w Samarii i w okolicach Sychem stoczył bitwę z Turkami. Później razem z 39 Batalionem bronił strategicznych pozycji w Dolinie Jordanu.
    W połowie września żydowskie bataliony uczestniczyły w bitwie pod Megiddo, w której odniesiono decydujące zwycięstwo nad Turkami.

Zaraz po zakończeniu I wojny światowej, w listopadzie i grudniu 1918 roku władze brytyjskie zwolniły prawie wszystkich żydowskich ochotników. Część z nich powróciła do swoich państw, jednak niektórzy osiedlili się w Palestynie, przyczyniając się do wzmocnienia możliwości obronnych żydowskich osad.
    Brytyjczycy pozostawili jedynie 38 Batalion Fizylierów Królewskich, który dalej istniał pod nazwą First Judeans. Jego żołnierze posiadali czapki z charakterystyczną odznaką: menora z hebrajskim słowem "Kadima" u podstawy.

Byli żołnierze Legionu Żydowskiego wzięli aktywny udział w obronie osad żydowskich podczas arabskich zamieszek w 1920 i 1921 roku.