Dziewiąty Kongres Syjonistyczny odbył się w dniach 26-30 grudnia 1909 roku w Hamburgu, w Niemczech.

Dawid Wolffsohn (1856-1914) oraz Max Simon Nordau (1849-1923) wyrazili nadzieję, że rewolucja wywołana przez młodych radykałów w Turcji, może przyczynić się do zmiany położenia sprawy Syjonizmu w Palestynie.
    Poinformowali, że Organizacja Syjonistyczna nawiązała w tym celu kontakty z Młodymi Turkami.

Podczas obrad Kongresu po raz kolejny doszło do sporu pomiędzy delegatami, którzy podzielili się na dwie frakcje odnośnie kwestii, jak należy realizować program syjonistyczny.
    Opozycyjna grupa delegatów oskarżyła przewodniczącego Organizacji Syjonistycznej Dawida Wolffsohna o skupianie się na pracy kierowniczej i działalności politycznej, ze stratą na rzecz realizowania praktycznych projektów w Ziemi Izraela. Na czele opozycyjnej frakcji stanęli: inżynier Menahem Ussishkin (1863-1941), naukowiec Chaim Azriel Weizmann (1874-1952) oraz pisarz Nahum Sokolow (1859-1936).

Ostatecznie delegaci zdecydowali się na przyjęcie rozwiązania wskazanego przez niemieckiego ekonomistę Franza Oppenheimera (1864-1943). Zalecał on tworzenie osad rolniczych, które będą zorganizowane na zasadach spółdzielni.