HaShomer (Strażnik) była żydowską organizacją samoobrony, która została założona 12 kwietnia 1909 roku w Kfar Tabor, w Palestynie. Celem jej działalności była obrona żydowskich osad rolniczych, w szczególności kibuców.

Proces prowadzący do powstania HaShomer przebiegał etapami.
    Początkowo żydowskie osady rolnicze w Palestynie wyznaczały kilka osób, które były odpowiedzialne za bezpieczeństwo budynków i w razie potrzeb upraw rolnych. Tacy strażnicy byli uzbrojeni i konno albo pieszo patrolowali teren w ciągu dnia i nocy. Z upływem czasu, rozwijające się osady zaczęły zatrudniać Arabów do pilnowania terenu, szczególnie w nocy. Metoda ta okazała się nieskuteczna, gdyż arabscy strażnicy zaczynali współpracować ze złodziejami i bandytami.
    W rezultacie, młodzi żydowscy osadnicy w kilku osadach zorganizowali ochotnicze warty i zorganizowali kursy szkoleniowe dla strażników. W 1907 roku w Jaffie założono pierwszą tajną organizację samoobrony żydowskiej Bar Giora. Jej członkowie chronili osady Seiera (obecna Illania) i Mes'ha (obecne Kfat Tabor).

Wzorując się na tych doświadczeniach, w kwietniu 1909 roku powołano do życia organizację samoobrony HaShomer, która miała za zadanie objąć swoim działaniem wszystkie żydowskie osady w Palestynie.
    HaShomer został założony przez socjalistycznych syjonistów, w większości członków Poalei Zion. Byli to między innymi: Manya Shochat, Itzchak Ben-Zwi i jego żona Rachel Ben-Zwi.

Metoda działania HaShomer opierała się na wykorzystaniu robotników chronionej osady rolniczej. Rdzeń jednostki HaShomer zazwyczaj stanowili wyszkoleni członkowie dawnej organizacji Bar Gior, do których dołączali nowi członkowie HaShomer i robotnicy stanowiący siły rezerwowe.

Działalność HaShomer wzbudziła wielki gniew arabskich stróżów, którzy stracili miejsca pracy. Jednak najważniejszym zwycięstwem było zapewnienie bezpieczeństwa mieszkańcom żydowskich osad rolniczych. Niestety, w niektórych miejscach arabscy złodzieje i bandyci podjęli próby zbrojnych napadów, aby zemścić się na Żydach.

W 1913 roku dowództwo HaShomer nawiązało współpracę z Organizacją Syjonistyczną, jednak współpraca została przerwana w 1914 roku przez wybuch I wojny światowej.
    Podczas wojny, władze tureckie aresztowały i zesłały do Anatolii wielu członków HaShomer. W zdecydowanej większości byli to rosyjscy Żydzi, a Rosja była wrogiem Turcji podczas I wojny światowej. Pomimo to organizacja przetrwała. Wielu członków wstąpiło do Legionu Żydowskiego i uczestniczyło w zajęciu Palestyny przez wojska brytyjskie.
    Byli członkowie Legionu Żydowskiego utworzyli po wojnie policję konną HaShomer. Odegrała ona ważną rolę w obronie Tel-Hai i Jerozolimy podczas zamieszek arabskich w 1920 i 1921 roku.

W czerwcu 1920 roku organizacja HaShomer przestała istnieć. Zmieniająca się sytuacja i rosnące potrzeby społeczności żydowskiej w Palestynie wymagały przejęcia funkcji obronnych przez inną większą organizację zbrojną. Taką siłą okazała się Haganah. Większość członków HaShomer przeszła do Haganah, jednak pojedyncze oddziały samoobrony nadal istniały w Tel Adashim, Tel Hai i Kfar Giladi.